Naar verluidt, is het recept bedacht door Cristoforo Messisburgo, ceremoniemeester en kok aan het hof van de hertogen van Este (Alfonso I en zijn zoon Ercole II) tijdens de renaissance in de eerste helft van de zestiende eeuw in het noord-Italiaanse Ferrara. De Este-familie was tijdens de renaissance een beroemde en vooral machtige familie in Italië. Cristoforo heeft zijn culinaire ervaringen in een beroemd boek ‘Banchetti’ verwerkt dat een jaar na zijn dood in 1549 verscheen. Zoals de titel doet vermoeden, richt het boek zich vooral op zij die banketten moeten organiseren en Messiburgo behandelt elk aspect van zo’n banket (tot aan decors, kookapparatuur en logistiek toe). Behalve van de Sopraffino staat Messisburgo ook bekend als uitvinder van de gevulde pasta, de ravioli.
Toen Napoleon in 1792 Italië binnenviel, verkocht de Este-familie alle houten vaten om het leger te financieren dat tegen Napoleon moest optreden. Daarna raakte het product Sopraffino in vergetelheid.

Hoewel beide producten van most gemaakt worden, moet Sopraffino niet verward worden met aceto balsamico. De laatste wordt gemaakt van ingekookte most van (witte) trebbiano-druiven waardoor de vloeistof dikker en zoeter is. Sopraffino wordt van de ongekookte most van rode kwaliteitsdruiven gemaakt: cabernet, merlot en raboso. Deze drie rassen groeien op het landgoed van Andrea Czarnocki en zijn thuis in deze streek. De productie verloopt zo natuurlijk mogelijk en er worden dan ook geen smaak-en conserveermiddelen gebruikt.